Trawienie i wchłanianie białek
Trawienie aminokwasów (białek) zaczyna się w żołądku, gdzie występuje silnie kwaśne środowisko wynoszące 2-2,5 pH, w którym enzym wydzielany przez żołądek - pepsyna trawi białka. (link: jak odkwasić organizm). Po nadtrawieniu, treści żołądkowe przesuwają się do dwunastnicy, gdzie sok trzustkowy zawierający enzymy (karboksypeptydaza, trypsyna, chymotrypsyna) działające w środowisku obojętnym trawią białka.
Nadtrawione w dwunastnicy białka są dzielone na krótsze odcinki tzw. peptydy, a enzymy w tym miejscu uwalniają już kilka aminokwasów. Następnie treści przesuwane są do jelita cienkiego, w którym działają enzymy egzopeptydazy (aminopeptydaza, dwupeptydaza).
W dalszej części aminokwasy są transportowane do wszystkich tkanek tak, aby komórki mogły prowadzić syntezę białek.
Rozpad i synteza aminokwasów przebiegają w organizmie nieustannie, a o szybkości tego procesu decyduje sposób żywienia. Głód powoduje szybszy rozpad białek w wątrobie, za to synteza białek w mięśniach zmniejsza się.
Trawienie i wchłanianie tłuszczy
Trawienie tłuszczy zaczyna się od tzw. emuglacji czyli rozbicia tłuszczy na mniejsze kawałki (w kształcie kulek).
Emuglacja tłuszczy |
Produkty przemian tłuszczowych wchłaniane są w kosmykach jelitowych do naczyń limfatycznych. Pewne niewielkie ilość tłuszczy wchłaniane są do krwi, skąd część z nich trafia do wątroby poprzez żyłę zwrotną.
Trawienie i wchłanianie węglowodanów
Racjonalny sposób żywienia człowieka, dostarcza przewagę węglowodanów nad tłuszczami i białkami. Najczęściej w postaci wielocukrów i dwucukrów.
Proces przemian skrobi (wielocukru) oraz sacharozy, laktozy (dwucukru), maltozy, prowadzi do powstania cukru prostego czyli glukozy.
Fruktoza, galaktoza i glukoza - tylko jako cukry proste, wchłaniane są bez wcześniejszego trawienia.
Trawienie węglowodanów złożonych zaczyna się już w jamie ustnej, gdzie enzym zawarty w ślinie zwany amylazą ślinową, nadtrawia węglowodany (dlatego np. odczuwamy lekko słodki posmak chleba). W dalszej kolejności do procesu rozkładu przystępuje amylaza trzustkowa, która w dwunastnicy rozkłada wielocukry do maltozy.
Maltoza wraz z innymi cukrami trafia do jelita cienkiego, a pod wpływem działania kolejnych enzymów (izomaltaza, glukoamylaza) następuje końcowy etap trawienia węglowodanów. Niestrawione cukry ulegają degradacji w jelicie grubym, skąd są wydalane z organizmu wraz z kałem.