Ćwiczenia i plan treningowy na barki


Szukasz kompleksowego treningu na barki? Jeśli tak, to ten artykuł jest dla Ciebie. Sprawdzone i skuteczne ćwiczenia na mięśnie naramienne. Zobacz w jaki sposób trenować efektywnie barki.





Na temat treningu mięśni naramiennych i tego na co warto zwracać uwagę, pisałem już w tym artykule --> Jak rozbudować barki, kompleksowy trening i ćwiczenia na barki. Jeśli się z nim jeszcze nie zapoznałeś, to powinieneś wiedzieć, że mięśnie naramienne dzielimy na trzy aktony - przedni, środkowy i tylny. Jeśli chcesz, aby trening był w pełni kompleksowy to w planie na barki, powinny znaleźć się takie ćwiczenia, aby pobudzić każdy z nich. Jeśli zaniedbasz, któryś z aktonów, to Twoje barki nigdy nie będą prezentowały się dobrze. Pamiętaj, że dobry bark, przypomina swoim kształtem krągłego kokosa.

Uwaga: Gify mogą działać w żółwim tempie, do czasu ich załadowania (kilkanaście sek.)

Ćwiczenie 1: Wyciskanie sztangi za karku
Wyciskanie sztangi za karku
Głównie zaangażowane mięśnie: Tylne i środkowe aktony m.naramiennych, tricepsy

Proponowane serie i powtórzenia:
Obwody i masa: Piramidowo:15,12,10,8
Rzeźba i kształtowanie: 4x15


Jest to jedno z podstawowych ćwiczeń na rozbudowanie mięśni naramiennych. W teorii pracują tylne i środkowe aktony, za to w praktyce wszystkie. W ćwiczeniu tym ważne są 3 aspekty:

1.Głębokość opuszczania sztangi - Ruchomość barków jest kwestią mocno indywidualną, zależną od samej budowy kostnej i stopnia elastyczności mięśni. Bardzo niskie opuszczanie sztangi, a więc do samego karku, mocno rozciąga i pobudza mięśnie naramienne, za to w technice takiej barki będą podatniejsze na kontuzje i należy uważać, aby nie przesadzić z ciężarem. Przyjętym "bezpiecznym" wyznacznikiem, jest opuszczanie sztangi do uszu, tak jak przedstawiłem to gifie. Nie mniej jednak, nadal jest to kwestia indywidualna. Często popełnianym błędem, jest opuszczanie sztangi tylko do czubka głowy / linii włosów. Ciężar jest zbyt duży, abyśmy opuścili sztangę niżej i samemu ją wycisnęli w górę. W takiej technice "krótkich" ruchów będą bardzo mocno pracowały tricepsy, a nie barki. Od czasu do czasu, można wykonać takie oszukane serie w celu pobudzenia włókien białych (odpowiedzialnych za siłę) i przygotowanie barków do ćwiczeń z większymi obciążeniami.

2.Rozstaw nadgarstków -

Zwróćcie uwagę, że moje dłonie, znajdują się cały czas pod łokciami, tworząc jedną pionową linię. Jest to optymalny chwyt. Jeżeli dłonie będą rozstawione węziej (każda o np.10cm do środka), wtedy ćwiczenie będzie trudniejsze, ponieważ zwiększy to zakres ruchu ramion oraz zmusi tricepsy do większej pracy, kosztem zmniejszenia napięcia m. naramiennych. Takie wąskie wyciskania są dobrymi ćwiczeniami na triceps. Jeżeli jednak dłonie będą rozstawione szerzej od chwytu zaprezentowanego na gifie, wówczas zakres ruchu ramion zmniejszy się, a więc triceps przejmie mniejszą pracę, kosztem zwiększenia napięcia m. naramiennych. Takie wyciskania w bardzo szerokich chwytach będą dobre, jeśli chcemy zbudować szerokość obręczy barkowej. 

3.Nie blokowanie łokci - Ostatnią kwestią, na którą warto zwrócić uwagę jest niedoprowadzanie do zablokowania łokci. Wyciskając sztangę w górę, zatrzymuje gryf na ok.10cm przed zablokowanie ramion, przez to nie tracę napięcia m.naramiennych oraz nie obciążam łokci. Ćwiczenie w takiej technice wymaga używania mniejszych obciążeń. Dopuszczam możliwość blokowania łokci, tylko wtedy, kiedy ćwiczymy z dużymi obciążeniami, wykonując kilka powtórzeń (typowe wyciskanie na siłę).


 
Ćwiczenie 2: Unoszenie hantli bokiem leżąc na ławce skośnej
Unoszenie hantli bokiem leżąc na ławce skośnej
Głównie zaangażowane mięśnie: Tylne i środkowe aktony m.naramiennych

Proponowane serie i powtórzenia:
Obwody i masa: 3-4 serie po 10-12 powt.
Rzeźba i kształtowanie: 3-4 serie po 15-20 powt.


Jest to alternatywne ćwiczenie dla wersji "unoszenia hantli bokiem stojąc" i uważam, że wersja na leżąco pod kilkoma względami jest lepsza. Mianowicie pobudzamy tylne aktony m.naramiennych i angażujemy m.czworoboczny pleców (kaptur), czego w wersji na stojąco tak niedoświadczymy. Ze względu na to, że leżymy, nie będziemy mieli możliwości oszukiwania oraz odciążamy kręgosłup (pod warunkiem, że cały czas przylegamy ciałem do ławeczki).
 
Warto zwracać uwagę na położenie łokci względem nadgarstków. Łokcie przez cały okres trwania serii powinny znajdować się wyżej od nadgarstków.

Ćwiczenie 3: Odwrotne rozpiętki na bramie
Odwrotne rozpiętki na bramiie
Głównie zaangażowane mięśnie: Tylne aktony m.naramiennych, m. czworoboczny (kaptur)

Proponowane serie i powtórzenia:
Obwody i masa: 3-4 serie po 10-12 powt.
Rzeźba i kształtowanie: 3-4 serie po 15-20 powt.
lub w super-serii z podciąganiem sztangi wzdłuż tułowia.


Jest to jedno z moich ulubionych ćwiczeń. Przez cały okres trwania serii, barki nie tracąc napięcia - tak jak ma to miejsce podczas popularnego unoszenia hantli w opadzie tułowia, kiedy opuścimy hantle pod siebie. Dodatkowo odwrotne rozpiętki na bramie, angażują mocno środek pleców, przez co ćwiczenie staje się bardziej kompleksowe. Osoby początkujące mogą mieć z nim trudność, ponieważ niewprawionemu adeptowi mogą plątać się linki :)

Wykonując odwrotne rozpiętki na bramie, linki należy złapać na krzyż (lewa dłoń chwyta linkę prawego wyciągu, prawa dłoń chwyta linkę lewego wyciągu). Łokcie powinny być lekko ugięte, a kąt ugięcia w łokciu, pozostaje bez zmian. Ściągamy linki maksymalnie w tył, dla lepszego efektu możemy zatrzymać ruch na sekundę w szczytowej fazie spięcia.  

Ćwiczenie 4:  Podciąganie sztangi wzdłuż tułowia
Podciąganie sztangi wzdłuż tułowia
Głównie zaangażowane mięśnie: Przednie i środkowe aktony m.naramiennych,

Proponowane serie i powtórzenia:
Obwody i masa: 3-4 serie po 10-12 powt.
Rzeźba i kształtowanie:
3-4 serie po 15 powt. lub w super serii z odwrotnymi rozpiętkami.

Istnieje zasadnicza różnica pomiędzy podciąganiem sztangi wzdłuż tułowia w chwycie wąskim, a szerokim. W chwycie wąskim (kiedy dłonie są blisko siebie), podciągając sztangę do brody, będziemy angażować kaptur i przednie aktony m.naramiennych. W chwycie szerokim, a więc takim jak przedstawiłem na gifie, nie zaangażujemy tak mocno kaptura i przednich aktonów naramiennych. Ćwiczenie w takim chwycie jest dobrym ćwiczeniem, na rozbicie barków na boki. I polecam je osobom, które chcą poszerzyć obręcz barkową. 

Wykonując podciąganie sztangi w szerokim chwycie, proponuję delikatnie pochylić tułów w przód, przez co łatwiej będzie podciągnąć sztangę i wymusić prawidłowy ruch łokci. Staramy się unieść łokcie jak najwyżej w górę, wówczas sztanga powinna znaleźć się nieco poniżej linii sutków. 

Ćwiczenie 5: Szrugsy z hantlami
Szrugsy z hantlami
Głównie zaangażowane mięśnie: m.czworoboczny (kaptur),

Proponowane serie i powtórzenia:
Obwody i masa: 3-4 serie po 10-12 powt.
Rzeźba i kształtowanie:
3-4 serie po 15 powt.


Podstawowe ćwiczenie na rozbudowanie m.czworobocznego pleców. Podciągając hantle w górę, warto spoglądać w lustro, starając się dotknąć kapturem uszu, a więc jak najwyżej podciągnąć ciężar siłą barków i pleców. Jeśli musisz uginać mocno łokcie, to znaczy, że ciężar jest za duży. Ruch w stawach łokciowych powinien być minimalny, przez co ciężaru nie będziemy unosić siłą wygenerowaną przez bicepsy, tylko przez kaptur. Jeśli chcesz dodatkowo pobudzić mięśnie, to odchylaj głowę w tył w momencie, w którym podciągasz ciężar w górę. Możesz również zatrzymać ruch na sekundę w szczytowej fazie spięcia. 

Czytaj dalej »

Ćwiczenia domowe na brzuch i wzmocnienie całego ciała

Trening ukierunkowany na wzmocnienie mięśni, kojarzony jest z używaniem obciążeń w postaci hantli i sztang. Istnieje szereg ćwiczeń, które nie wymagają hantli, ponieważ używamy w nich ciężaru własnego ciała. Przedstawiam kilka klasycznych wersji tzw. "planków", które świetnie sprawdzają się w domowych warunkach lub jako uzupełnienie klasycznego treningu siłowego.


Ćwiczenia izometryczne, co to takiego ?
Dzięki naszym mięśniom szkieletowym, możemy chodzić, skakać czy też gotować. Ich główne zadanie polega na oddalaniu i przybliżaniu od siebie kości, dzięki czemu nasze ciało może się przemieszczać. W celu wykonania określonego ruchu, nasze mięśnie kurczą się lub rozciągają - przybliżając od siebie lub oddalając przyczepy mięśniowe.

Pracę naszych mięśni szkieletowych możemy podzielić na 3 rodzaje:

1.Praca koncentryczna - to taka, w której przyczepy mięśniowe zbliżają się do siebie.
2.Praca ekscentryczna - w której przyczepy oddalają się od siebie.
3.Praca izometryczna - w której mięśnie pracują, ale przyczepy mięśniowe pozostają w tym samym położeniu.


Wcale nie musimy podnosić ciężarów, aby mięśnie szkieletowe pracowały. Chociażby stojąc w miejscu, mięśnie brzucha i pleców pracują (praca izometryczna), utrzymując korpus w pozycji pionowej. Dlatego zwykły intensywniejszy codzienny spacer, jest dobrym sposobem na utrzymanie sprawności naszych mięśni i ciała.

Ćwiczenia izometryczne
Czerwonymi kropkami zaznaczyłem kluczowe części ciała. Linie pomiędzy nimi sugerują w jaki sposób ustawić ciało, ale można je nieco modyfikować - wyznacznikiem jest czucie pracy mięśni i brak niewłaściwego bólu. Dłonie powinny znajdować się tuż pod barkami, ale dozwolone są kilku cm przesunięcia. W każdym niżej przedstawionym ćwiczeniu, ważne, abyśmy napinali mocno brzuch.

1.Kobiecy plank - wersja łatwa
Kobiecy plank / deska - wersja łatwiejsza

















Pozycja przypomina kobiece pompki. Jest to bardzo łatwa wersja planka, zalecana osobom początkującym lub seniorom.

2. Klasyczny Plank wersja "B"- wersja średnia
Plank / Deska "B" wersja średnia

















Klasyczny plank (tułów znajduje się w poziomie). Nie należy unosić pośladków wyżej niż głowa, ponieważ tracimy napięcie korpusu i obciążamy odcinek lędźwiowy.

3. Klasyczny Plank wersja "C" - wersja trudna
Plank / Deska "C" wersja trudniejsza

















Trudniejsza wersja klasycznego planka. Tym razem tułów wraz z nogami tworzy jedną linię, czyli pośladki znajdują się niżej - niż w wersji B. Nie należy pośladkami schodzić niżej, ponieważ wtedy bardzo mocno obciążymy odcinek lędźwiowy.






4. Plank wersja "D" - wersja bardzo trudna
Plank / Deska "D" - wersja bardzo trudna

















Bardzo trudna wersja planka, ponieważ ciężar ciała podpieramy tylko jedną nogą, tracąc stabilizacje ciała, ale równocześnie angażując silnie mięśnie.

5. Plank bokiem - wersja łatwiejsza
Plank bokiem "A" - wersja łatwiejsza

















W ćwiczeniu tym angażujemy bardzo mocno mięśnie skośne brzucha. Łokieć powinien znajdować się pod barkiem, a tułów wraz z nogami - tworzyć jedną linię.

6. Plank bokiem - wersja trudniejsza
Pank bokiem "B" - wersja trudniejsza

















Pozycja bardzo podobna jak wyżej z tym, że ciężar ciała utrzymujemy na wyprostowanym ramieniu i zablokowanym łokciu, przez to musimy mocniej balansować ciałem, aby nie stracić równowagi tym samym angażując silniej mięśnie. Dodatkowo pracuje przedramię i nadgarstek. Nie polecam tego ćwiczenia osobom, mocno otyłym ze względu na możliwość obciążania nadgarstków.

7. Plank bokiem z uniesioną nogą - wersja łatwiejsza
Plank bokiem z uniesioną nogą - wersja łatwiejsza

















Rozwinięcie klasycznej wersji bokiem. Są to bardzo trudne wersje planków, skierowane do osób zaawansowanych. Ciężar ciała utrzymujemy tylko na jednej nodze, dodatkowo przechwytując kilogramy nogi uniesionej.

8. Plank bokiem z uniesioną nogą - wersja trudniejsza
Plank bokiem z uniesioną nogą - wersja trudniejsza

















Podobnie jak wyżej z tym, że ciężar ciała utrzymujemy na wyprostowanym ramieniu i zablokowanym łokciu. Jest to najtrudniejsza wersja planka z przedstawionych ćwiczeń.

Jak trenować 
Skłaniam się ku temu, aby przedstawione ćwiczenia były uzupełnieniem treningu domowego lub siłowego. Potraktuj je jako ćwiczenia wzmacniające brzuch, boczki i kręgosłup. Ćwiczenia te są również dobrym wstępem, aby wzmocnić ciało przed cięższymi ćwiczeniami jak przysiady czy martwy ciąg.

Realizuj je od 2 do 3 razy w tygodniu jako zakończenie treningu. Klasyczna deska w podporze przodem ukierunkowana jest na wzmocnienie mięśni prostych brzucha i odcinka lędźwiowego. Za to pozycje bokiem, na wzmocnienie mięśni skośnych brzucha. Dobierz ćwiczenia tak, aby znalazło się co najmniej jedno ćwiczenie w podporze przodem i jedno ćwiczenie na każdy z boków.

Np.
1. Klasyczna wersja "C" - 3 serie po 30 sek
2. Plank wersja "D" - 1 seria na dobicie 15 sek (na każdą nogę)
3. Plank bokiem - 3 serie po 30 sek (na każdy bok)

Powodzenia :)

Czytaj dalej »

Ćwiczenia na jędrne pośladki i zgrabne uda

Marzysz o super zgrabnych pośladkach i jędrnych udach ? Jeśli tak, to te ćwiczenia pomogą spełnić to marzenie. Kolejna porcja ćwiczeń wraz z opisem i praktycznymi wskazówkami. Trening zarówno dla kobiet jak i mężczyzn.





O ćwiczeniach
Przedstawiam 3 ćwiczenia kształtujące uda, pośladki i wzmacniające odcinek lędźwiowy.

Pierwsze ćwiczenie "Wykroki stałe z gryfem trzymanym między udami" jest najcięższe, za to bardzo efektywne. W ćwiczeniu tym, gryf trzymany między udami, będzie wymuszał ciągłe ugięcie w kolanach i tym samym ich nie blokowanie, a więc w trakcie serii nie będzie możliwości odpoczynku, jak ma to miejsce kiedy blokujemy kolana w standardowych wykrokach.


Drugie ćwiczenie "Martwy ciąg na prostych nogach" jest ćwiczeniem mocno technicznym i zalecam stosowanie małego ciężaru, przynajmniej do momentu, w którym opanujemy prawidłową technikę. Pracują tutaj mięśnie zlokalizowane z tyłu ud, pośladki jak i odcinek lędźwiowy pleców.

Trzecie ćwiczenie jest proste, ponieważ po części maszyna wymusza prawidłowy ruch.

Te 3 ćwiczenia świetnie sprawdzają się kiedy w jednym dniu treningowym chcemy przetrenować jeszcze inną partie ciała np. barki. Bombardowanie nóg 5 czy 6 ćwiczeniami w takim dniu, nie miałoby za wiele sensu, ponieważ zabrakłoby nam mocy na przetrenowanie pozostałych partii. Jeśli w jednym dniu skupiasz się tylko na udach, dodaj ćwiczenia na łydkę i przywodziciele ud.

Ćwiczenie 1: Wykroki stałe z gryfem trzymanym między udami
Wykroki stałe z gryfem trzymanym między udami

























Główne zaangażowane partie: m.czworoboczne ud, m.pośladkowe

Kiedy rozpoczynacie serię tego ćwiczenia po raz pierwszy, może pojawić się pytanie w jaki sposób mam chwycić gryf i rozpocząć ćwiczenie. Gryf musi leżeć na ziemi tuż pod nami, po czym wykonujemy zejście w dół, zupełnie tak jak przedstawia Gif wyżej, z tym, że wtedy jeszcze sztangi w dłoniach nie mamy - logiczne :) Podobnie kończymy serię, schodzimy w dół odkładając gryf na ziemi.

Główną zaletą tego ćwiczenia jest wymuszanie ciągłego napięcia mięśniowego ud i pośladków, przez co ćwiczenie jest ciężkie, za to efektywne. Zwróćcie uwagę na kolano nogi z przodu, ono ciągle jest ugięte, przez co mięsień czworogłowy uda cały czas mocno pracuje. Gdybym próbował je wyprostować - wstając i blokując kolano, tym samym tracąc napięcie w udzie, wtedy gryf uderzy mnie o miednicę. 

Noga z przodu, cały czas mocno dociska pietę do podłoża i to właśnie z tej nogi generuję siłę potrzebną do uniesienia tułowia w górę. Noga zlokalizowana z tyłu stabilizuje pozycje (również pracuje, ale w mniejszym stopniu). Stopa tylna przez cały okres trwania serii wspięta na palce. Polecam pełny zakres ruchu, tak aby kolano nogi tylnej, prawie zetknęło się z podłożem.

Proponowane serie i powtórzenia:
Obwody i masa: Piramidowo:12,10,8,6,10,12
Rzeźba i kształtowanie: 6 serii po15-20 powt.

Ćwiczenie 2: Martwy ciąg na prostych nogach
Martwy ciąg na prostych nogach

























Główne zaangażowane partie: m.dwugłowe ud, m.pośladkowe, odcinek lędzwiowy

Martwy ciąg na prostych nogach jest ćwiczeniem mocno technicznym, podobnie jak klasyczny martwy ciąg. Z tą różnicą, że klasyczna wersja skupia się na wzmocnieniu siły całego ciała i używaniu bardzo dużych obciążeń, podczas gdy wersja na prostych nogach skupia się na kształtowaniu mięśni dwugłowych uda, pośladków i używaniu małych obciążeń. Dlaczego małe obciążenia ? Dlatego, że zablokowanie kolan nie jest pozycją bezpieczną dla kręgosłupa i łatwo o kontuzję - jeśli użyjemy dużych ciężarów. Do tego w wersji klasycznej, siłę do podniesienia ciężaru generujemy w dużym stopniu z mięśni czworogłowych ud, podczas gdy w wersji na prostych nogach, siłę generujemy z głównie odcinka lędźwiowego pleców.

Wąski rozstaw stóp, czyli taki jak zademonstrowałem, mocniej pobudzi mięśnie dwugłowe uda, niż szeroki rozstaw. Wiąże się to z możliwością niższego zejścia, a więc mocniejszym rozciągnięciem mięśni dwugłowych. Zanim rozpoczniemy to ćwiczenie z obciążeniem, powinniśmy sprawdzić elastyczność naszych mięśni, bowiem od tego zależy, jak nisko będziemy w stanie zejść. Nie możemy przesadzić, ponieważ możemy naderwać mięśnie - podobnie jak przy próbach rozciągania mięśni na siłę.


Dodam, że nazwa "na prostych nogach" może być myląca, ponieważ nie blokujemy w 100% kolan. Nogi są proste do momentu, kiedy gryf znajdzie się na wysokości kolan. W tym momencie delikatnie powinniśmy ugiąć kolana i dopiero wtedy schodzić niżej.

Ostatnią ważną uwagą jest prowadzenie gryfu. Gryf przez cały czas, musi niemal ocierać się po naszych udach. Każdy centymetr oddalenia gryfu od naszego ciała, będzie powodował znaczny wzrost napięcia w odcinku lędźwiowym, przez co łatwo możemy doznać kontuzji.

Proponowane serie i powtórzenia:
Obwody i masa: Nie polecam tego ćwiczenia w tych okresach
Rzeźba i kształtowanie: 4 serie po 15-20 powt.

Ćwiczenie 3: Uginanie ud na maszynie leżąc
Uginanie ud na maszynie leżąc





















Główne zaangażowane partie: m.dwugłowe ud

Ćwiczenie zalecane osobom początkującym jak i starym wyjadaczom :) Pracują tutaj nie tylko mięśnie dwugłowe, ale również pośladki, odcinek lędźwiowy pleców jak i łydki. Ważne, aby dociągać zagłówek, aż do pośladków. Całkowite prostowanie kolan nie jest zalecane, szczególnie jeśli stosujemy duże obciążenia, ponieważ mocno obciążymy kolana i odcinek lędźwiowy. W momencie kiedy zagłówek znajdzie się blisko pośladków, warto zatrzymać ciężar, napiąć mocno uda i dopiero wtedy opuszczać ciężar do pozycji wyjściowej, dzięki temu dodatkowo pobudzimy mięśnie. 

Proponowane serie i powtórzenia:
Obwody i masa: 4 serie po 12 powt.
Rzeźba i kształtowanie: 4 serie po 15-25 powt.
 
Czytaj dalej »

Ale jaja, tego lekarz Wam nie powie

Jajka wzbudzają nadal wiele kontrowersji. Jedni odradzają ich jedzenie, ze względu na dużą zawartość cholesterolu, inni natomiast polecają. Wybrałem kilka interesujących zagadnień i postanowiłem je opisać. Dzisiaj w formie pytań i odpowiedzi.







1. Co znajdziemy w jajku ?
Jajko to kopalnia witamin i minerałów. Znajdziemy w nim m.in: 
Witaminy: A, B12, D, E, K 
Minerały: potas, siarka, fosfor, żelazo, cynk
Składniki odżywcze (1 sztuka): węglowodany: 0,3g, białko: 7,5g, oraz tłuszcze 5,8g (w tym kwasy tłuszczowe omega-3 oraz omega-6).

Jajko zawiera również lecytynę, która wspiera pracę mózgu, bierze udział w przemianie materii jak i w gospodarce cholesterolem. Jajka sprzyjają regulowaniu poziomu tkanki tłuszczowej. 

2. Która forma będzie optymalna dla organizmu ? Jajko na surowo, przyrządzone na twardo, miękko, a może jajecznica ?
Odradzam spożywanie jajek na surowo, ponieważ mogą zawierać pałeczki salmonelli. Optymalną formą będzie jajko na miękko (1-2 min od czasu zagotowania wody). Jajka na twardo, mogą być ciężko strawne. Jajka w formie jajecznicy tracą swoje bogactwa, ponieważ wystawione są bezpośrednio na działanie wysokiej temperatury. Skorupka zabezpiecza żółtko przezd bezpośrednim działaniem temperatury, dlatego polecam jedzenie jajek w formie na miękko.






3. Gdzie znajdziemy więcej białka - w żółtku czy w białku ?
Wydawać się może, że więcej białka znajdziemy w białku jaja. Jednak to żółtko zawiera więcej białka o 1/3.

4. Co oznacza kod na jajku i litera na opakowaniu
Co oznacza kod na jajku















Dodatkowo na opakowaniu znajdziemy literkę oznaczającą klasę:
A - jajka przeznaczone do handlu
B,C - do użytku przemysłowego

Oraz literę, oznaczającą wagę jaja:
S - małe, poniżej 53g.
M - średnie, od 53g. do 63g.
L - duże, od 63g. do 73g.
XL - bardzo duże, powyżej 73g. 

5. Jakie są różnice pomiędzy jajami od kury, przepiórki, kaczki, gęsi i strusia ?

Jaja kurze: Najzdrowsze jajka znoszą kury zielononóżki, które hodowane na wolności jedzą dużo trawy. Hodowane są tylko i wyłącznie na wybiegu, ponieważ zamknięte w klatkach zdychają. Jajka od kur zielononóżki są małe, lekko podłużne i smaczne.

Jaja przepiórki: Zawierają mniej tłuszczu i cholesterolu niż jaja kurze. Ich białko ma działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Zaleca się je osobom, chorym na astmę, anemię, cukrzycę, mających problemy z nerkami i wątrobą. Przeważnie nie wywołują reakcji alergicznych u osób uczulonych na jaja kurze.

Jaja gęsie i kacze: Ze względu na oleisty i specyficzny smak, używa się ich głównie do wyrobów cukierniczych. Jaja kacze, łatwo ulegają zakażaniu salmonellą.

Jaja strusie: Ważą ponad 1500g, z czego większa część jest białkiem. W porównaniu do jaj kurzych, zawierają więcej wielonienasyconych kwasów tłuszczowych i mniej cholesterolu.

6. Czy jajka o dwóch żółtkach są wynikiem modyfikacji genetycznych ? 
Nie, jajka o dwóch żółtkach, nie są wynikiem modyfikacji genetycznych. Taką tendencję do znoszenia jajek z podwójnymi żółtkami, mają młode kury.

7. Czy kolor skorupki jajka ma znaczenie ?
Kolor skorupki jaja niema znaczenia.

8. Czy są różnice pomiędzy jajkami od kur hodowanych na wolnym wybiegu od tych w klatkach ? 
Tak i to duże. W jajkach kur klatkowych, znajdziemy znacznie mniejsze ilości cennych składników. Np. w jajach kur klatkowych, znajdziemy 20-krotnie mniej Omega-3, niż w w jajkach kur wiejskich.

9. Czy białko jaja jest lepsze niż białko mięsa ?
Białko jaja kurzego, cechuje się najwyższą wartością biologiczną z pośród naturalnie występującego pokarmu i jest najbardziej zbliżone do białka ludzkiego. Uwielbiane filety z kurczaka posiadają BV - 79, podczas gdy białka jaj BV - 88. W skrócie, potrzebujemy zjeść mniejszą ilość białka jaj niż filetu z piersi z kurczaka, aby uzyskać taki sam efekt. Więcej na temat wartości biologicznej pisałem tutaj Klik --> Czym jest wartość biologiczna białka

10. Czy Jajka zawierają dużo cholesterolu ? Dlaczego lekarze odradzają ich jedzenie w chorobach układu sercowo-naczyniowego i miażdżycy?
Tak, to prawda, że jajka zawierają duże ilości cholesterolu. Zjedzenie jednego całego jajka realizuje mniej więcej połowę dziennego zapotrzebowania na cholesterol (według norm), przy czym należy dodać, że niemal cały cholesterol znajduje się w żółtku. Stąd powstało częste propagowane stwierdzenie, że nie powinniśmy spożywać więcej - niż 2 sztuki dziennie.
Cholesterol, faktycznie przyczynia się do zawężania tętnic, zmniejszając ich przepustowość, co prowadzi do miażdżycy, ale należy sobie zadać pytanie "Dlaczego się tam osadza?". No właśnie lekarze często zalecają zmniejszenie spożycia cholesterolu - "będzie go jadł Pan mniej, to nie będzie zatykał Panu tętnic". Po pierwsze 80% cholesterolu wytwarza wątroba, a tylko 20% czerpiemy z pożywienia. Po drugie cholesterol zostaje wypuszczony do krwiobiegu w celu regenerowania naszego organizmu! Stanowi on budulec ścianek tętnic krwionośnych. Jeśli się odkłada w nadmiarze, to oznacza, że nasz organizm potrzebuje naprawy - i właśnie tutaj lekarz powinien dojść do tego, co jest przyczyną nadmiernego osadzania cholesterolu, bowiem sam cholesterol nie jest bezpośrednią przyczyną powstawania miażdżycy.

11. Skoro całe jajka są takie zdrowe, to dlaczego kulturyści jedzą same białka jaj ?
Chyba każdy, kto interesuje się fitnessem słyszał o słynnych omletach z 10 białek. Skoro żółta są takie zdrowe, to dlaczego kulturyści jedzą omlety z samych białek ? Przecież w żółtku znajdziemy więcej białka, niż w białku, do tego wychodziłoby ekonomiczniej, zamiast 10 białek mogliby jeść omleta z 5 całych jaj. Chodzi tutaj o zawartość tłuszczu. Kultyści mają okresy, w których muszą dostarczać bardzo małe ilości tłuszczy. To właśnie w żółtku, znajdują się tłuszcze i zjedzenie omleta wraz z żółtkami, spowodowałoby przekroczenie normy dziennego zapotrzebowania.

Czytaj dalej »

Różnice w chwytach w uginaniu na biceps

Uginanie ramion z gryfem prostym, jest jednym z podstawowych ćwiczeń na biceps. Ćwiczenie to można wykonywać w różnych wariantach z innymi rozstawieniami dłoni. Przedstawiam trzy popularne warianty tego ćwiczenia, wraz z opisem różnic jakie pomiędzy nimi zachodzą.





Anatomia bicepsa
Budowa części ramienia znajdującej się od barku do łokcia jest dosyć prosta, w przeciwieństwie do budowy przedramienia lub ścięgien znajdujących się w dłoni, aby przedstawić różnice w chwytach interesują nas dwie głowy bicepsa:

Anatomia bicepsa
1-Głowa długa
2-Głowa krótka

Uwaga: W internecie możecie znaleźć kilka atlasów ćwiczeń wraz z anatomią mięśni, są to atlasy popularnych portali, nazwy podawać nie będę, ponieważ robienie antyreklamy nie jest moim celem. Chodzi o to, że zawierają błędy i mają odwrotnie oznaczone głowy bicepsów. Spoglądając na nasze ciało, może się wydawać, że głowa, która znajduje się bliżej tułowia jest dłuższa niż głowa bicepsa znajdująca się po zewnętrznej stronie ramienia. W rzeczywistości głowa zewnętrzna jest głową długą, tak jak oznaczyłem to na rysunku powyżej, z tym, że nie zaobserwujemy tego spoglądając na nasze ciało, ponieważ znaczna część mięśnia schowana jest pod barkiem :)


Uginanie ramion w szerokim podchwycie
Uginanie ramion w chwycie szerokim
Chwyt szeroki to taki, w którym nadgarstki rozstawione są szerzej niż łokcie i tym bardziej szerzej niż barki. Popularny chwyt w budowie masy mięśniowej. W takim rozstawieniu dłoni, angażowana jest mocniej głowa krótka, czyli ta znajdująca się bliżej tułowia. Ćwiczenie to lubię wykonywać na modlitewniku, ponieważ uniemożliwia to bujanie tułowiem i tym samym lepiej wyizolowuje pracę bicepsa. Jeśli korzystasz z modlitewnika to zwróć uwagę na moją pozycję ciała. Modlitewnik silnie dociskam pachami, w tej pozycji łokcie znajdują się na krańcu oparcia. Częstym błędem jest zostawianie luki pomiędzy pachami, a modlitewnikiem przez co istnieje tendencja do oszukiwania, ponieważ można wtedy balansować tułowiem, zarzucając ciężar.




Uginanie ramion w wąskim podchwycie
Uginanie ramion w chwycie wąskim
Chwyt wąski to taki, w którym nadgarstki rozstawione są węziej niż barki. W takim rozstawieniu dłoni, angażowana jest mocniej głowa długa, czyli ta znajdująca się po zewnętrznej części ramienia. Warto dobierać ćwiczenia do naszych braków, jeśli uważasz ze Twoja zewnętrzna część ramienia prezentuje się gorzej niż wewnętrzna, to częściej uginaj ramiona w wąskim rozstawieniu dłoni.














Uginanie ramion nachwytem
Uginanie ramion nachwytem
Z moich obserwacji to najrzadziej stosowany chwyt na siłowniach. Zapewne dlatego, że wymaga użycia o połowę mniejszego ciężaru w stosunku do klasycznych uginań podchwytem, a wiele ludzi lubi po prostu ćwiczyć swoje ego i skupia się na ciężarze, a nie technice i tym, czego naprawdę potrzebuje dobra sylwetka. Ćwiczenie to angażuje mięsień ramienno-promieniowy i mięsień ramienny (rys poniżej), za to w mniejszym stopniu biceps. Jeśli chcesz, aby Twoje ramiona dobrze się prezentowały spoglądając na nie z boku, to obowiązkowo włącz uginania ramion nachwytem do swojego planu treningowego. Tą wersje polecam także osobom, które mają problem z drżącymi nadgarstkami w czasie wyciskań z dużym obciążeniem, ponieważ uginania nachwytem wzmacniają skutecznie nadgarstki.



Biceps, mięsień ramienny, mięsień ramienno-promieniowy
kolor żółty - biceps
kolor fioletowy - mięsień ramienny
kolor czerwony - mięsień ramienno-promieniowy

Czytaj dalej »